Altijd leuk om stadgenoten te ontmoeten met een positieve kijk op de wereld en verbindende kwaliteiten! Onder het mom van ‘Minder ‘rolmodel’, meer jij!’ interview ik ‘Hagenaars en Hagenezen’ die zichzelf níet hebben uitgeroepen tot ‘goeroe’, ‘verbinder’, ‘visionair’ of ‘rolmodel’, maar meer ‘onzichtbaar’ een waardevolle, warmhartige bijdrage leveren aan hun stad of buurt. En die ik langs deze weg dus graag even in het zonnetje zet! Dit keer is het Yvonne Versteeg die warm werd aanbevolen door een bekende uit haar netwerk, omdat ‘zij een vrouw is die moedige keuzes heeft durven maken door een goede baan op te geven en haar hart te volgen’.

Yvonne Versteeg

Yvonne, wat heb jij met Den Haag?
“Ik ben geboren in Den Haag, maar ik krijg er eerlijk gezegd eigenlijk de laatste jaren steeds meer binding mee. Dat komt ook omdat ik in het verleden in verschillende steden heb gewerkt. Wat ik héél fijn vind aan Den Haag is de diversiteit aan wijken en buurten. Zeeheldenkwartier, Chinatown, Haagse Markt, De Fred… Elk stukje Den Haag ademt haar eigen sfeer. Ik ga ook graag naar landgoed Ockenburgh en het strand en fiets met plezier ’s ochtends vanaf mijn huis in Segbroek naar mijn werk in de stad.

Den Haag is echt een stad, maar ik heb gemerkt dat als je er middenin werkt, het ook iets ‘dorps’ heeft. Je raakt gewend aan de mensen en ‘rituelen’ die je ziet. Los van dat je je buren steeds beter leert kennen, zie je ook andere dingen die om de zoveel tijd weer terugkomen. Hier in het centrum bijvoorbeeld de zwerver die dagelijks langskomt, het terras aan de overkant dat opengaat en en waar dan op een gegeven moment langzaam maar zeker mensen wat komen drinken of lunchen enzovoorts. De buurt heeft een herkenbare dynamiek.”

Je bent ondernemer. Waarom? Hoe heb jij die stap gezet?
“Dat klopt. Ik ben coach en trainer en run samen met mijn levens- en zakenpartner Ruimte voor Helden hier in hartje centrum Den Haag. We bestaan alweer ruim 18 jaar! (via dit linkje (en scroll naar beneden) de documentaire: ’18 jaar follow your bliss’). Kortgezegd begon het met een fluister vanbinnen die me als het ware uitdaagde: zou ik dat kunnen? Alleen met mijzelf, mijn brein, ervaring, ideeen en uiteraard mijn kennis en kwaliteiten, geld kunnen genereren als ‘ondernemer’?

Iets uitgebreider… Ik heb eerst Arbeids- en Organisatiepsychologie gestudeerd en ben later terechtgekomen in diverse leidinggevende functies. Toen ik uiteindelijk directeur was geworden van een middelgrote kinderopvangorganisatie ging het, na vijf jaar, bij mij vanbinnen kriebelen. Met een vriendin sprak ik erover: de ‘fluister’ van binnen om voor mijzelf te beginnen? ‘Waarom niet!?’, zei zij. Enfin, alhoewel de innerlijke fluister inmiddels een duidelijke hoorbare oproep was geworden, ben ik níet direct naar de Kamer van Koophandel gerend. Een goede basis, ook rekeninghoudend met mijn gezin met twee kinderen van zes en negen, vond ik belangrijk. Mijn partner en ik besloten om onze hypotheek te verhogen als eventuele ‘buffer’ en pas daarna heb ik mijn baan opgezegd en alles netjes overgedragen aan mijn opvolger. Het was dus zowel een sprong als een weloverwogen en goed georganiseerde stap. Want de periode waarin ik eerst nog mijn werk aan het overdragen was, kon ik ook gebruiken om alvast aan te kondigen dát ik daarna beschikbaar was als zelfstandig ondernemer. Die buffer heb ik overigens niet hoeven gebruiken, want ik kreeg al vrij snel diverse opdrachten van mensen uit mijn netwerk.

Ik kom overigens op het woord ‘oproep’ vanwege Joseph Campbell, een literatuurwetenschapper. Hij onderzocht en vergeleek mythes over de hele wereld en ontdekte dat er in al deze verhalen steeds dezelfde soort blauwdruk was.  Deze noemde hij ‘De Reis van de Held’. Het begint steeds met een oproep vanbinnen: je veert voor iets op, je vindt het interessant, het doet je hart sneller kloppen… Je gaat het avontuur aan, al weet je niet wat het je brengt… Ontdekken staat ook wel centraal bij Ruimte voor Helden, bijvoorbeeld met onze ‘Ontdekmiddagen’.”

Heb je een tip voor mensen die graag ondernemer willen worden?
“Ik zeg altijd: wees eerlijk naar jezelf. Als je ondernemer wilt worden, betekent dit uit je comfortzone gaan. Hoeveel risico kun je aan? Wat geeft jou voldoende ‘comfort’ dat je je senang blijft voelen en de non-comfort kan dragen? Zodat je creatief en in beweging kunt blijven? En niet als het ware verlamd wordt door onzekerheid en zorgen.”

‘Sinds kort ga ik een keer in de maand een dag met mezelf op pad, de natuur in. Ik ben óók beschikbaar voor mijzelf…’

Wat geeft jou vooral energie?
“In mijn werk is dat vooral wanneer mensen die ik begeleid ‘levendiger’ worden. In de zin van dat zij het leven gaan leven wat voor hen bedoeld is en eruit halen wat erin zit. Het kan ook meer in de details zitten, dat iemand me bijvoorbeeld vertelt dat hij of zij na coaching of training een goed of ánder gesprek had met zijn of haar levenspartner, kind, werkgever… Dat dit verfrissend was of belangrijke nieuwe inzichten heeft gegeven. Ik ben jaren geleden gestopt met interim management omdat ik processen begeleiden van mensen en teams toch het allerleukste vind wat er is! Het is boeiend om te zien wat er voor nodig is voor mensen om het onbekende in te gaan… om verandering bij zichzelf teweeg te brengen. Om uiteindelijk gewoon meer hun bijzondere zelf te zijn.

En ik ben een aantal jaar geleden begonnen met een aantal hobby’s naast mijn werk. Want het meeste wat ik daarvoor in mijn vrije tijd deed was toch ook wel gerelateerd aan mijn werk. Dus… ik ben op schilderles gegaan, kijk daar hangt een schilderij van mij aan de muur, yoga én vioolles. Dat vioolspelen is best pittig, overigens. Gelukkig zijn al mijn docenten altijd bemoedigend en laten ze mij in mijn eigen tempo leren. Ik vind het hebben van hobby’s wel goed: dat er ook een ander deel van mij ‘geleefd’ wordt. Ik ben méér dan alleen ‘coach en trainer’. Sinds kort ga ik een keer in de maand een dag met mezelf op pad, de natuur in. Ik ben óók beschikbaar voor mijzelf. (Lacht.) Practice what you preach!”

Wat zou je tot slot nog willen meegeven aan ons?
“Volg dat wat jou vanbinnen een vonkje geeft, want alleen al door dat te doen ben je een geschenk aan de wereld. Door je eigen vonk te volgen lééf je meer. Daarmee ben je tegelijkertijd, gewoon zoals je bent, van betekenis voor anderen. Accepteer ook dat dit pad met vallen en opstaan zal gaan, en dat je het niet altijd precies zult weten. Blijheid, verdriet, boosheid, spijt, teleurstelling, onmacht… Het leven is alles.”

Ken jij ook iemand die net als Yvonne weleens in het zonnetje mag worden gezet? Stuur een bericht!

(Dit interview werd al eerder geplaatst op DenHaagDirect.nl d.d. 20-11-18.)

Altijd leuk om stadgenoten te ontmoeten met een positieve kijk op de wereld en verbindende kwaliteiten! Onder het mom van ‘Minder ‘rolmodel’, meer jij!’ interview ik nog de komende maanden ‘Hagenaars en Hagenezen’ die zichzelf níet hebben uitgeroepen tot ‘goeroe’, ‘verbinder’, ‘visionair’ of ‘rolmodel’, maar meer ‘onzichtbaar’ een waardevolle, warmhartige bijdrage leveren aan hun stad of buurt. En die ik langs deze weg dus graag even in het zonnetje zet! Toevallig is het deze keer een naamgenoot. Haar achternaam is ook ‘Bergmann’, maar we hebben echt geen idee of we familie van elkaar zijn, haha.

De ‘Fred’
“Eigenlijk kan ik bijna níet meer zonder”, vertelt een opgewekte Christa Bergmann op een zonnig terrasje aan de Frederik Hendriklaan. De Haagse woont er vlakbij in het Statenkwartier. “Het aanbod is hier heel compleet, ik ben maar zelden naar het centrum. Wat ik enorm leuk vind om te zien is dat leuke, aparte zaken hier floreren. Pop-up store, boetiekjes, biologische winkel… De straat heeft echt een dorps karakter en de mensen kennen elkaar, het is allemaal heel vertróuwd. Natuurlijk zijn de grote winkelketens ook wel aanwezig, maar ik hoop dat deze het diverse karakter van de Fred nooit zullen overschaduwen. Ik vind het heerlijk, zo’n ‘dorp’ in een stad!”

Wat vind je nog méér leuk aan Den Haag?
“De veelzijdigheid. Er is cultuur, strand en duinen. Ik wandel veel en na een blessure van twee jaar loop ik weer regelmatig hard. En voor mij als ondernemer is het ook fijn dat er in Den Haag voldoende ruimte is om zaken te doen; het is economisch aantrekkelijk.”

Wat geeft jou energie?
“Het helpen van anderen om in hun eigen kracht te staan. Ik heb heel veel jaar me binnen een organisatie beziggehouden met verzuimbegeleiding en re-integratie tot ik mijn eigen bedrijf startte als ‘vitaliteitscoach’. Mijn passie is echt cliënten te helpen met hun ‘reis van hoofd naar hart’ om te voorkomen dat zij overspannen raken of een burnout krijgen. Daarnaast kun je bij me terecht voor Shiatsu stoelmassage. Mijn doelgroep is breed, maar ik merk dat het vooral vrouwen tussen de 30 en 55 jaar zijn die bij me komen. Vrouwen spelen veel rollen tegelijk. Ze werken, hebben kinderen… en neigen zichzelf vaker vanwege hun enorme toewijding opzij te zetten. Dan rijst weleens de vraag: wie ben ík? Met die ‘ontdekkingsreis’ help ik hen. Op een verbindende en ontspannen manier.”

‘Ik ben graag zingevend bezig en ik ben een ‘gever”

Je bent best een ‘bezige bij’. Je doet toch ook vrijwilligerswerk?
“Klopt! Dat geeft mij ook veel energie. Ik ben graag zingevend bezig en ik ben een ‘gever’. Voor de stichting ‘Beauty voor de Senior’ organiseer ik samen met vier andere dames beauty-verwenmiddagen voor ouderen in Den Haag. De initiatiefneemster ontmoette ik toevallig in Het Couvéehuis waar ik toen daar op vrijwillige basis shiatsu-massage gaf aan ouderen, nu ja, we hadden meteen een klik! En een tijdje terug heb ik ook de verhalenreeks ‘Statige Verhalen’ gemaakt, waarvoor ik interviews deed met bewoners van het Statenkwartier die hier al zestig jaar woonden en ook de oorlog hadden meegemaakt. Echt héél levendige verhalen, denk bijvoorbeeld aan de Atlantikwall die tot aan Scheveningen grenste. En verder heb ik samen met een buurvrouw een eerste straatfeest aan de van Boetzelaerlaan geïnitieerd. Ik heb dat altijd wel gedaan, vrijwilligerswerk.”

Je houdt van ‘verbinding’. Is vriendschap belangrijk voor je?
“Héél belangrijk. Ik ben dankbaar dat ik lieve familie en vrienden om me heen heb. Ook in het vrijwilligerswerk wat ik doe voor Beauty voor de Senior. In het team zijn we ook vrienden van elkaar. Je geeft liefde en ontvangt liefde. Het is fijn om mensen te hebben voor wie je er kunt zijn en elkaar kunt opvangen en inspireren. Ik kan het je nog sterker vertellen, ik heb zelfs een familiespel, het heet ‘WAUW, dat wist ik niet van jou’, ontwikkeld en uitgebracht. Geïnspireerd op mijn stiefkinderen die ik toen beter wilde leerde kennen.”

Tot slot, hoe kijk je naar de toekomst? Bijvoorbeeld als je denkt aan de huidige ‘snelle’ maatschappij waar veel mensen, zeker ook jongeren, moeite mee hebben?
“Naar mijn idee is het voor volgende generaties belangrijk dat zij ‘haalbare inspirators’ hebben. Er is overal en altijd verleiding en ik denk dat het belangrijk is dat jongeren iemand hebben waar zij op kunnen terugvallen. Iemand in hun nabije omgeving, zoals een familielid, een welzijnsmedewerker in het buurthuis enzovoort. Ik vind het bijvoorbeeld ook goed dat er nog steeds scoutingclubs zijn waar kinderen en jongeren zowel actief in de buitenlucht bezig zijn als sociale vaardigheden, zoals elkaar aanmoedigen en samenwerken, leren.

Eigenlijk zou elke jongere die de basisschool verlaat een soort apk à la ‘schoonmaken van de ziel’ moeten krijgen. Niet verplicht, maar als aanreiking. Gewoon even checken hoe het gaat. Jongeren hebben best wat uitdagingen, innerlijk en in contact met anderen, bijvoorbeeld wanneer je gepest wordt, en ook de thuissituatie speelt een invloedrijke rol: word je heel streng opgevoed, wat is de invloed van een bepaald geloof enzovoort? Kunnen zij goed opkomen voor zichzelf? Super belangrijk. Ik merkte dat ook tijdens mijn vrijwilligerswerk ooit voor De Kindertelefoon, daar deden we ook casuïstische rollenspellen.

(Lacht.) Pas zag ik nog een filmpje waar op een school ‘geluksles’ werd gegeven. Heb jij het ook gezien?! Ik heb het gelíjk gedeeld met anderen! Wanneer ik blije kinderen zie krijg ik daar echt hartsprongetjes van… Het is zo mooi wanneer kinderen en jongeren voluit expressie kunnen geven aan hun eigen talenten, gevoelens en verlangens, en dat er begeleiding in de buurt voor hen is zeker wanneer dit niet zo gemakkelijk lukt. Dit in plaats van dat jongeren automatisch steeds onbereikbare of ‘onechte’ idealen nastreven die hen bijvoorbeeld op social media worden voorgeschoteld…”

Ken jij ook iemand die net als Christa weleens in het zonnetje mag worden gezet? Stuur een bericht!

(Dit interview werd al eerder geplaatst op DenHaagDirect.nl d.d. 7-09-18.)

TV, kranten, online nieuwsrubrieken, social media, chatplatforms enz. De wereld lijkt kleiner maar de weg van je hoofd naar je hart (liefst omgekeerd?) soms langer… In de jungle van informatie -nuttig, niet nuttig- het maakt niet echt uit, we absorberen ons gek. In een maatschappij waarin het nobel is (vooral) als je presteert, jáágt, wint.

Voor volgende generaties is het belangrijk dat zij goede voorbeelden hebben, maar we hoeven niet te overdrijven. We hoeven jonge mensen niet onder druk te zetten of af te schrikken (demotiveren) met rolmodellen, terwijl zij zichzelf nog erg aan het ontdekken zijn… We hoeven sowieso állemaal, ongeacht leeftijd, natuurlijk niet constant ‘in de vergelijking met de ander’ te leven, waarbij onze innerlijke stem vervaagt (of we horen hem helemaal niet meer).

Lees verder →