Het tweede Luistercafé Den Haag over ‘Hooggevoeligheid’ op 23 mei 2019 op was wederom erg inspirerend, diepgaand en natuurlijk gezellig! Ik vind het zelf geweldig om te zien dat er zoveel enthousiasme voor is en dat deelnemers ook bereid zijn zichzelf naar elkaar toe open te stellen met hun eigen ervaringen, ideeën en gevoelens. Waar we het zoal over hebben gehad kun je hieronder lezen. En als je zin hebt om ook een keer naar een luistercafé te komen, stuur gerust een bericht!
Luistercafé Den Haag is een plek voor meer persoonlijk contact aan de hand van verschillende thema’s. Dit jaar waren er in maart en mei luistercafé’s over ‘hooggevoeligheid’.
Liever geen label
Afgelopen mei bestond het gezelschap uit zowel mannen als vrouwen (50/50). De deelnemers waren het met elkaar eens dat zij niet de behoefte hadden zichzelf per se ‘hooggevoelig’ of ‘hoogsensitief’ te noemen. Tegelijkertijd waren dit wel erg herkenbare aspecten: het binnenkrijgen van veel ‘prikkels’, het mensen en situaties sterk aanvoelen, de neiging hebben zaken diepgaander te analyseren (soms ook niet zo’n behoefte hebben aan ‘small talk’ en ‘sociale verplichtingen’) en het veel met elkaar associëren (je ziet het één, dan het ander en er ontspruit een heel ‘verhaal’ in het hoofd).
Kortom, als hooggevoelige heb je een dusdanig intense innerlijke belevingswereld die enerzijds een groter gevoel van empathie en verbondenheid stimuleert, anderzijds uitputting en onrust (‘chaotisch’ gevoel, spanningen) in de hand kan werken. Je kunt er er zowel psychisch als fysiek (duizelig, misselijk…) ongemak door ervaren. Dit ook in relatie tot de ‘harde’ maatschappij vooral gericht op ‘presteren’ (status, macht, geld…) en waarin de meeste mensen zichzelf liever niet gevoelig of kwetsbaar opstellen om niet als ‘zwak’ of ‘labiel’ gezien te worden.
Terwijl sensitiviteit toch een enorme kracht kán zijn… Je doet dingen minder gehaast of impulsief en meer vanuit je ‘natuurlijke zijn’, hetgeen weer positief bijdraagt aan een vervullend, vreugdevol en gezond bestaan. Het ligt er maar aan hoe je het bekijkt, zie je je (hoog)gevoeligheid als een geschenk of last..? Overall lijkt het in ieder geval belangrijk om als je wat meer gevoelig bent, op tijd je rust te nemen om niet te nerveus, vermoeid of warrig te worden. (En je hierbij zeker niet schuldig te voelen wanneer je lekker aan het lanterfanten bent!)
Wij en de maatschappij…
Al lijken ontwikkelingen tegenwoordig steeds sneller te gaan en zijn we via internet ‘dichter bij elkaar dan ooit’, toch lijden veel mensen aan depressie of plegen zij zelfmoord. Wat dit laatste betreft is het best ‘zorgwekkend’ te noemen dat zelfdoding onder jongeren in de leeftijd 10 tot 20 sterk is toegenomen. We worden van jongs af aan sterk geconditioneerd om te ‘overleven’ en kunnen erin verstrikt raken voortdurend te leven ‘in vergelijking tot’ andere mensen, waardoor we op een gegeven moment niet meer goed weten wie wij zelf nou werkelijk zijn. We vergeten het. (Misschien al bijna vanaf het moment waarop je bent geboren…) Politici, media en andere invloedrijke spelers (met vooral economische belangen) houden ons ook in een bepaalde structuur waar we van afhankelijk worden (of zo voelen we dat, met op de achtergrond steeds de angst buiten die ‘matrix’ te vallen, want… wat dan?).
Wat je als ‘gevoelig mens’ kunt doen is, naar mijn idee, vooral jezelf blijven, jouw eígen licht voluit laten schijnen, expressie te geven aan wat je voelt in je hart. Los van dat je jezelf (uiteindelijk) beter voelt, wie weet, ‘raakt’ dat licht weer een ander die even in de duisternis van frustratie, woede of verdriet zit, waardoor hij of zij weer óplicht en dat gevoel van warmte, verbinding en begrip weer dóór kan geven. Want zoals de aarde is of wordt, is wat wij ervan maken…, voor vólgende generaties. Draag je in de tijd die je in je aardse ervaring (nog) hebt bij aan liefde of angst?
Overigens worden de termen ‘hoogsensitiviteit’ en ‘hooggevoeligheid’ door elkaar gebruikt. Sommigen zeggen dat ze een verschillende betekenis hebben, maar dat zit dan (vind ik) in de nuances. Ik gebruik ‘hooggevoelig’ omdat ik dit wat laagdrempeliger (minder ‘medisch’) vind overkomen. Want we zijn eigenlijk állemaal ‘gevoelige, energetische wezens’, alleen voelen sommigen van ons nét dat beetje meer intens dan gemiddeld. Wat vaak ook leidt tot een sterk ontwikkelde intuïtie en zelfs tot heldervoelend- of helderziendheid. En waarom niet? Want we zijn méér dan ons lichaam, en meer dan onze vijf zintuigen.., toch?
Wil je op de hoogte blijven van bijeenkomsten van Luistercafé Den Haag? Laat het weten via het contactformulier.